Rozdział 9

Rozdział 9

- Lepiej widzę.

- Lepiej wiem, która jest godzina?

- 16:30

- Dobra idę wezmę prysznic muszę się przebrać.

- To niemów tylko ruszaj się- uśmiechnął się.

- Ale będę potrzebowała pomocy, bo chyba będziesz musiał być w łazience bo nie wiem czy dam radę z tą nogą- uśmiechnęłam się.

- To może ja też się wkopię?- wyszczerzył zęby.

- Dobra to chodź.

Wzięłam parę rzeczy rzuciłam na łóżko i poszłam w stronę łazienki. Nagle Zibi wziął mnie na ręce i zaniósł do łazienki.

- Nie musiałeś mnie brać na ręce.

- Wiem, ale chciałem.

I poszliśmy się wykąpać. Po 20 minutach Zibi wyniósł mnie do garderoby. Przebrałam się i umalowałam była 17:15. Zawołałam ZB9.

- Zibi!

Wpadł do pokoju jak torpeda.

- Gotowy jesteś na trening?

- Ale mnie wystraszyłaś myślałem, że coś Ci się stało.

- Nie wszystko dobrze chciałam Cię tylko spytać- Uśmiechnęłam się.

- To chodź zaniosę Cię do salonu.

- Nie ma mowy chodzić muszę.

- Ale nie możesz nadwyrężać nogi.

- Nie ma żadnego ale…

I poszłam do salonu oczywiście obok mnie szedł Zibi.

- Zapomniałam.

- O czym?

- Muszę torebkę spakować.

- Przecież nie ćwiczysz.

- Dzięki wiem, nie musze laptopa wziąć pomogę przy okazji Maryśce.

Po10 minutach byłam gotowa.

- Jedziemy?

- Pewnie.

 Za niespełna 20 minut byłam na Podpromiu.

- To ja od razu pójdę do trenera okej?

- Dobra to idź.

Poszłam na salę bo chciałam na samym początku przywitać się z dziewczynami.

- Hej robotnice.

- Hej kaleko.

- Maryśka masz dużo pracy?

- No trochę tego mam odkąd odeszłaś to masakra.

- To przez ten czas jak będę nogę leczyć to mogę Ci pomóc wzięłam laptopa.

- O super.

- Musze was na chwilę opuścić  mam sprawę do trenera.

- Jasne to idź załatw co masz załatwić i wracaj szybko musimy popatrzeć na twoją nogę nasza siatkareczko. 

Uśmiechnęłam się.

Zapukałam do drzwi.

- Dzień dobry.

- O Julia cześć jak noga?

- No boli.

- Co cię do mnie sprowadza.

- Bo trenerze mam prośbę dawno nie byłam  u rodziny od ponad roku i pomyślałam że skoro i tak nie ćwiczę to może ich odwiedzę.

- Ale nie rozumiem.

- Bo chciałam się spytać czy Zibi w następny czwartek mógłby nie przyjść na trening chciałbym go im przedstawić.

- A co z piątkiem?

- No my pojechalibyśmy tylko na parę godzin ale sam dojazd 2godziny i powrotem też 2 więc pomyślałam że jakbyśmy pojechali i wrócili nawet na wieczór to byłby zmęczony drogą, więc chciałam się spytać czy dał by mu pan wolne.

- Jaki pan Andrzej jestem. A po drugie dobra w sumie nie mamy żadnego meczu w najbliższym czasie więc dobra. Zibi jest w świetnej formie więc zgoda.

- Dziękuje. To ja idę do dziewczyn mają mi zbadać nogę i miałam Maryśce pomóc.

- Czemu nie radzi sobie?

- Trochę dużo pracy ma a ja po za tym siedzę cały czas w domu to mogę jej pomóc.

- Dobra to idź ja podejdę do was i się dziewczyn spytam ile masz tak leniuchować.

- Dobrze to do zobaczenia.

 - No pa – Uśmiechnął się.

-Dobra dziewczyny to sprawdźcie co z moją nogą.

- Jasne.

- Julia – powiedziała smutna Marta.

- Matko co jest?!

- Mam smutną wiadomość.

- No co jest mów!

- Nie posiedzisz tu z nami długo wszystko się dobrze zrasta przepisze Ci antybiotyk osłonkę i witaminy no i będziesz mogła za niedługo wejść na boisko bierz przez tydzień a potem sprawdzimy nogę i pewnie będziesz musiała się z nami pożegnać.

- Marta chyba cię uduszę myślałam że mam się już pożegnać z siatkówką.

- Jakbyś nie znała Marty- rzuciła Karolina.

- W sumie. A właśnie jutro idziemy do kina czy macie jakieś plany?

- Myślałam że chciałaś trochę odpocząć z tą nogą.

- A właśnie na ta nogę mogę dostać jakiś stabilizator czy coś?

- Miałam właśnie Ci zaproponować- uśmiechnęła się Marta.

- To dobra a jakołś kule?

- Ale to niekonieczne bo możesz chodzić ale więcej leżenia zalecam.

- Tak jest pani doktor.

- Dobra, dobra nie podlizuj się.

- Dobra idę do Maryśki pomóc jej ma sporo pracy przeze mnie.

- Daj spokój da sobie radę.

- Ale mówiłam jej że pomogę jak będzie jej trudno.

- Dobra to idź.

- Hej co tam u ciebie?

- Hej a nic dużo pracy jak zwykle- skrzywiła się.

- Dobra to wyślij mi połowę rozkminie w domu.

- Okej nie wiem jak dawałaś sobie rade teraz wiem jak mało mi dawałaś do pracy.

- Oj daj spokój jakbyś czegoś nie wiedziała to dzwoń ja pomogę.

- Dobra dzięki kochana jesteś.

Tak zleciał trening w sumie jak wcześniej zanim nie zaczęłam ćwiczyć z chłopakami.

- Dobra chłopaki koniec- krzyknął trener.

Podeszłam do trenera.

- Trenerze z nogą wszystko dobrze dziewczyny mówią że za tydzień powinnam już chodzić bez trudności i bólu.

- To świetnie widzisz mówiłem że będzie dobrze.

- Gdyby nie te specjalistki to nawet za miesiąc bym nie stanęła na tej nodze.

- Wiem w końcu najlepszych tu zatrudniam.

- Dobrze to ja lecę muszę zadzwonić do mamy.

- Dobra to leć dobranoc.

- Dobranoc.

Poszłam do szatni chłopaków. Zapukałam ktoś krzyknął proszę.

- Cześć chłopaki.

- Julka cześć jak noga podeszli wszyscy.

- No boli ale za tydzień jak dobrze pójdzie to wejdę na boisko.

- To świetnie.

- A gdzie Zibi?

- Kopię się- odpowiedział Igła.

- To ja wyjdę i poczekam na niego.

- Nie wygłupiaj się siadaj i mów kiedy idziemy balować- rzucili Pit z Kurkiem.

- Sami swoi – dodał Anderson.

- Okej ale jak mi się w domu dostanie od Zibiego to będzie źle.

- To on Cię bije?- spytał Pit.

- Nie no coś ty.

- Julka idzie twój „Luby”- rzucił Igła.

- To super.

- O hej kochanie nie widziałem Cię na treningu.

- Byłam u dziewczyn sprawdzały mi nogę.

- I jak?

- Powiedziały bardzo smutną wiadomość.

- Jaką co się stało?

- Będę musiała je opuścić

- Co dlaczego?!

- Bo za tydzień wchodzę na boisko.

- To świetnie.

- No ale to zależy od mojej nogi czy się zrośnie czy nie.

- Na pewno się zrośnie, a rozmawiałaś z trenerem?

- Tak zgodził się.

- Naprawdę?

- No tak.

- To świetnie.

- Gotowy ?

- Oczywiście to do samochodu.- uśmiechnęłam się.

- Pa chłopaki dobranoc.

- Pa dobranoc.

Po 20 minutach byliśmy w domu.

- Idę spać jestem padnięty- powiedział Zibi.

Miłeej Niedzieli ;-)