Rozdział 36

Rozdział 36

Rozmawialiśmy chwilę potem Karolina się zmyła Zibiego nie było w mieszkaniu

. Zadzwoniłam do niego odebrał.

- Hej gdzie jesteś i o której będziesz?

- Jestem u Igły za 20 minut.

- Okej.

 Więc nie zastanawiając się położyłam się na łóżku byłam padnięta. Po 30 minutach przyszedł Zibi i wołał mnie ja się nie odzywałam. Wszedł do pokoju.

- Hej Kochanie. Julka?!

W końcu odwróciłam się.

- Hej idziemy gdzieś do restauracji nie chce mi się nic robić na kolację.

- Okej to za 20 minut w aucie?

- Dobra.

Wstałam założyłam czarne rurki, białą bokserkę i beżową marynarkę do tego beżowe szpilki.

W niecałe 10 minut byłam gotowa jeszcze szybko nałożyłam lekki makijaż i gotowa.

- Idziemy?

- Już?!

- No tak.

- Szybka jesteś.

- Dzięki.

Zjedliśmy kolację potem do domu i spać. Kolejny mecz wygrałyśmy 3:2 tym razem MVP Karolina. Było coraz trudniej drużyny coraz mocniejsze, ale to nie koniec zmartwień Czas szybko leciał zaczęła się Plus Liga. Rzadziej widywałam  Zibiego tylko rano i późnym wieczorem mieliśmy coraz mniej czasu dla siebie. Wieczorem przychodził zmęczony. Ja też raz mecz raz trening. W końcu nadszedł przedostatni mecz był w Czwartek. Przyszedł na niego Zibi. Mieliśmy gorszy dzień przegraliśmy 3:1. Każdy był zły pomimo, że tak dobrze nam szło coś było nie tak. Przyjechałam zła do domu.

- Nie złość się w sobotę  będzie lepiej- próbował pocieszyć mnie Zibi.

- Daj spokój nic kompletni nic mi nie wychodziło- mówiłam podenerwowana.

- Jesteście zmęczone już tymi meczami nie dziw się.

- No możliwe.- mówiłam spokojniej.

- Na pewno nie złość się. Przyjdziesz jutro na mecz?

- Postaram się.

- Okej.

Położyłam się zła. Wstałam zrobiłam śniadanie i szykowałam się na trening.

- Zibi o której masz ten mecz?

- O 14:30.

- A o której wyjeżdżasz z domu?

- O 12:30.

Pobiegłam do sypialni przygotowałam sobie rzeczy na mecz. Beżowe spodnie, białą bokserkę i granatową marynarkę do tego buty na koturnie.

- Przyjedziesz po mnie po treningu?

- O której kończysz?

- Powinnam o 12.

- Okej.

I wyszłam czekała na mnie Marta. Wsiadłam do samochodu i w drogę. Trening miną strasznie szybko. Wyszłam czekał już na mnie Zibi. W domu przebrałam się umalowałam i na mecz. Usiadłam w miejscu VIP obok Marty, Maryśki i Karoliny. Chłopaki grali z Treflem Gdańsk.

Oczywiście Resovia wygrała 3:0 MVP Piotr Nowakowski. Poprosił o mikrofon spojrzał na Martę i zaczął.

- Chcę dać tę nagrodę mojej kochanej narzeczonej Marcie.

 Marta wyszła na parkiet i pocałowała Piotrka każdy bił brawo. Podszedł do mnie Zibi i dał mi buziaka. Poszedł rozdawać autografy. Ja usiadłam chwilę na trybunach. Nagle podeszła do mnie jakaś dziewczyna.

- Dzień dobry mogę z panią chwilkę porozmawiać?

- Ze mną? – pytałam zdziwiona.

- Tak.

- Więc słucham.

- Chciałam się spytać ile pani jest z panem Bartmanem.

- Od pół roku.

- A z jakiego jest pani województwa?

- Z Podkarpacia.

- A jak się poznaliście?

- Pracowałam w Ressowi jako statystyk.

- A teraz czym się pani zajmuje?

- Trochę pomagam swojej koleżance w pracy.

- Czemu pani odeszła od Ressovi?

-  Na razie nie mogę zdradzić.

-  A jak się żyje ze sportowcem?

- No ja jestem od pół roku z Zibim i mało o  tym wiem.

- Dziękuję za rozmowę.

- Nie ma za co.

- Wie pani co?

- Tak?

- Jest pani miła wcześniejsza dziewczyna pana Bartmana była gorsza.

- Wiem, słyszałam.

- Mogę z prosić o zdjęcie z panią?

- Pewnie.

Dziewczyna chyba kogoś szukała, ale powiedziałam, żeby poczekała chwilę zawołałam Maryśkę. Zrobiła nam zdjęcie.

- Dziękuję, a i życzę wam szczęścia,

- Dziękujemy.

- A i mam pytanie czy mogę to zdjęcie umieści na facebooka?

- A mogę zobaczyć zdjęcie?

- Tak.

Popatrzyłam na zdjęcie.

- Możesz, a prowadzisz jakołś stronę o Zibim czy coś?

- Tak.

- To mam do ciebie prośbę dam Ci swoją pocztę nikomu jej nie dawaj i wyślij mi link tej strony. Dobra?

- Oczywiście- mówiła uśmiechnięta.

Zapisałam jej na kartce.

- Dziękuję.

- Nie ma za co.

 Zibi skończył rozdawać autografy.

- Julka!

- Tak?

- Chodź w szatni pewnie już nikogo nie ma.

- Nie poczekam przed szatnią.

- Okej.

 Zibi tylko się przebrał i pojechaliśmy do domu.

- Jestem zmęczony- powiedział kładąc się na kanapie.

- Ja też jutro mam ostatni mecz.

- Dasz radę będę Cię wspierał.- uśmiechnął się.

- Oby idę się położyć idziesz?

- Idę.

Położyliśmy się. Wstałam o 09 poszłam do sklepu po pieczywo. Zrobiłam śniadanie i poszłam się wykąpać. Zjadłam śniadanie i włączyłam telewizor. Zibi wstał zjadł śniadanie wziął prysznic i dołączył do mnie. Oglądaliśmy tak do 11.  Spakowałam torbę na mecz. Związałam włosy w kucyka. Jeszcze raz sprawdziłam czy mam wszystko. Ostatni mecz wygramy czy przegramy cały czas miałam te pytania w głowie wzięłam laptopa i włączyłam muzykę. Spojrzałam na zegarek 12:30. Zawołałam Zibiego i ruszyliśmy w drogę. W szatni jak zwykle pierwsza Karolina.

- Hej Karola

- Hej Julcia.

- I jak masz stresa?

- No ostatni mecz masakra.

- Ja też gorzej niż przed pierwszym.

- Żebyś wiedziała.

- Musimy pogadać przy kawie.

- Coś się stało?

- I ty się jeszcze pytasz?

Jej mina bezcenna………