Rozdział 35

Rozdział 35

Ja szybko się przebrałam i wyszłam do Ignaczaków i Zibiego.

Po drodze zatrzymał mnie trener. Akurat zakładałam pierścionek.

- Tak trenerze?

- Julka trener tamtej drużyny był zachwycony twoją grą.

- Tak?

- Tak ładny pierścionek.

- Dziękuje.

- Oświadczył Ci się?

- Tak.

- To w takim razie gratulacje.

- Dziękujemy.

- Dobra jutro po treningu pogadamy w takim razie leć.

- A o której ?

- O 14.

- Dobrze do widzenia.

- Do widzenia.

I poszłam na salę gdzie czekali na mnie.

- Przepraszam, że tak długo.

- Nie szkodzi pokaż pierścionek- powiedziała Iwona.

- Jaki śliczny- mówiła

- Wiem mój narzeczony ma gust.

- Dobra kochanie jedziemy? –spytał Zibi.

- Tak jestem zmęczona.

Pożegnaliśmy się z rodzinką Ignaczaków i do domu.

- Kiedy przyszedłeś?

- Na sam początek.

- Naprawdę?

- Tak. Wiesz jesteśmy zaręczeni może poznałabyś w końcu moich rodziców.

- Teraz kochanie mam mecze obiecuje, że na święta pojedziemy, albo przed ale po meczach dobrze?

- Dobra, tylko tak pytam czy chcesz?

- No raczej tak, bo jak mnie nie zaakceptują to nie będzie ślubu.

- Zaakceptują czy nie będziemy ze sobą.

- Zbyszek boje się.

- Czego?

- Tego, że będziemy musieli się rozstać.

- Co?!

- A jak myślisz boję się, że jak będę w jakimś klubie to zrobię coś głupiego.

- Na pewno nie masz coś na ręce co Ci powinno mnie przypominać.

- Piękny jest.- popatrzyłam na swoją rękę.

- Ile jeszcze tych meczy?

- Sama nie wiem co drugi dzień przez dwa tygodnie jakieś 8-9.

- Czyli wychodzi na to, że pod koniec listopada będzie po meczach.

- Tak, chyba, że trener znowu coś wymyśli.

- Nie wymyśli nie pamiętasz po meczach na urlop.

- A no tak zapomniałam, ale nie pójdę na dwa tygodnie.

- Dlaczego?

- Bo wystarczy mi tydzień na razie, a jak ty będziesz mieć urlop to wykorzystamy twój i mój i polecimy gdzieś razem.

- Polecimy ? Czyli nie w Polsce?

- Nie no czemu to wezmę 4 dni i potem będziemy mieć 10 i  wybierzemy się w góry na 3 dni nad morze na 3 dni, a potem ty wybierzesz, gdzie polecimy na 3 dni.

- A nie na 4?

- No nie bo jeden to dzień powrotu odpoczynku w domu.

- Hymm co ty na to Lazurowe wybrzeże?

- Okej.

- No tylko kiedy?

- A kiedy dostaniesz wolne?

- No w sierpniu chyba.

- No to mamy czas, żeby to przemyśleć.

Weszliśmy do domu.

- Zibi?

- Tak?

- Idę się wykąpać idziesz?- uśmiechnęłam się.

- Pewnie- wyszczerzył zęby i położył kluczyki na stół.

Po wspólnym prysznicu udaliśmy się do sypialni, a że ja byłam padnięta od razu zasnęłam.

Obudziły mnie promienie słońca. Zibiego nie było w domu. Zrobiłam sobie kawę i poszłam się przebrać. Wzięłam ubrania z sypialni i poszłam do łazienki gdy wyszłam na stole leżał twarożek i świeży chleb.

- Hej kotku, ale to pysznie wygląda- zaburczało mi w brzuchu.

- Słyszę, że głodna jesteś.- uśmiechnął się.

- Troszkę.

I zjedliśmy śniadanie. Nie robiłam dziś obiadu postanowiłam, że zabiorę mojego wielkoluda do restauracji. Oczywiście nic nie wiedział.  Zibi poszedł na trening, a ja zadzwoniłam do dziewczyn umówiłyśmy się na 12 do kawiarni, a potem na trening. Czas szybko zleciał ja wyszłam o 12 do kawiarni. Siedziała tam Karolina.

- Hejka.

- Hej.

- Co tam?

- No po staremu wykończą mnie te mecze.

- Daj spokój dobrze jest.

- Wcale nie.

- Wiem masz teraz cholernie ciężko ja też tyle, że ja nie pracuje. Ale wiem, że przez mecze rzadziej się widujecie. Mi też jest ciężko.

- Dobrze, że mieszkamy razem.

- No dobre to, bo tak to nie wiadomo czy w ogóle byśmy się spotykali.

- Jednak nie tak łatwo jak się wydaje.

- No nie ze sportowcem to naprawdę trudno być w związku.

Do kawiarni przyszła Marta.

- Hej dziewczyny.

- Hej.

- O matko, ale mam zamieszanie z tym ślubem.

- To odwołaj- powiedziałam.

- Nie no dam radę. – mówiła uśmiechając się.

- Aa wczoraj Ci nie powiedziałam tak zgadzam się.

- O to super.

- To co u was nowego?- spytała Marta.

Uśmiechnęłam się do Karoliny i równocześnie pokazałyśmy jej ręce.

- No nie wierzę.- mówiła z niedowierzaniem

- No ja też nie sądziłam jak zobaczyłam na Julki ręce pierścionek.

- Ty nie sądziłaś matko kiedy się wam oświadczyli?

- I w ten dzień co byłam u ciebie i szybko musiałam wyjść. – mówiłam uśmiechając się.

- A mi Anderson tydzień temu no prawie dwa.- mówiła Karolina.

- Gratulację dziewczyny.

Do kawiarni przyszła jak zwykle spóźniona Maryśka.

- Hej dziewczyny sory za spóźnienie.

- Okej.

- Nad czym tak rozmyślacie?

- Maryśka nie uwierzysz patrz na ich ręce- mówiła Marta.

Maryśka popatrzyła i uśmiechnęła się.

- Gratulację dziewczyny.

- Dziękujemy.

Rozmawialiśmy o ślubie Marty z Piotrkiem główny temat. O 13:30 poszliśmy w kierunku hali. Okazało się, że przyszłyśmy ostatnie. Szybko się przebraliśmy i na boisko. Trening jak zwykle trwał 2 godziny. Potem chciałam zamówić taksówkę, ale Karolina mnie podwiozła. Weszła na chwilę.

- Julka muszę Ci o czymś powiedzieć.

- Tak?

- Myślimy z Matthewem o ślubie.

- Co?

- Cii no tak, ale nie mów nic nikomu, bo uduszę.

________________________________________________________________

Siemnko dodaję jestem padnięta, ale obiecałam więc proszę. Miłego czytania.