Rozdział 52

Rozdział 52

Gdy weszłam na hale każdy przeniósł wzrok na mnie. Zibi wyszczerzył zęby.

- Cześć.

- Cześć.

- Na mnie nie zwracajcie uwagi.

- My damy radę gorzej z Zibim.- naśmiewał się Kurek.

- Julka mogę Cię prosić? – zawołał mnie trener chłopaków.

- Jasne.

Po chwili znalazłam się obok trenera.

- Tak?

- Poczekaj chwilkę zadam coś chłopakom.

- Okej.

Kazał chłopakom ćwiczyć pad, potem blok i atak czyli jakieś 20 minut.

- Julka słuchaj nie wiesz może czemu jest ostatnio Pit jest taki przybity ?

-  Jaki?

- No nieobecny.

- Nie powinnam mówić.

- Powiedz nie powiem mu, że wiem.

- No dobrze, jego żona się zatruła i jest w szpitalu.

- Coś poważnego?

- Nie, ale Pit się martwi o nią.

- Okej to rozumiem. A jak w klubie się czujesz?

- No źle nie jest początek był nie za bardzo, ale z czasem jakoś się poprawia.

- Nie przyjęły Cię?

- Ja wiem niektóre nie chciały mnie chociaż były takie co przywitały mnie z otwartymi rękami.

- Będzie dobrze.

- Taką mam nadzieję.

- Trener zmienił Ci pozycję czy dalej na ataku?

- Zmienił na przyjmującą na czas nieokreślony.

- W sumie to dobrze zrobił.

- No czy ja wiem?

- Zobaczysz  będzie dobrze.

- A jak chłopaki sobie radzą, dalej obijają się?

- Nie wzięli się do roboty.

- To dobrze.

- No mam nadzieję, że obejdzie się bez żadnych kontuzji.

- Dobrze wiesz, że ktoś będzie miał. Oczywiście nikomu źle nie życzę, ale wiesz jak jest.

- Wiem, ale może los się uśmiechnie i będzie bez.

- Oby.

- Okej nie przeszkadzam idę na trybuny.

- Jak chcesz.

Siedziałam godzinę i się nudziłam. W sumie kiedyś mogłam patrzeć godzinami no, ale cóż. Czasy się zmieniają.  W końcu trening dobiegł końca. Poszłam pod szatnie chłopaków i czekałam na Zibiego. Wychodzili po kolei: Achrem, Schops, Kurek, Anderson, Pit, Kosok, Tichacek, Dobrowolski. Wyszłam na pole i usiadłam na ławce po chwili zadzwonił do mnie telefon.

- Gdzie jesteś?

- Na dworze.

- Chodź do szatni jestem sam.

Wywróciłam oczami, wzięłam torbę i poszłam do szatni. Oczywiście sam nie był. W szatni siedział Igła.

- Sam jestem- powtórzyłam jego słowa.

- No chyba mnie się nie wstydzisz?

- Nie Krzysiu nie wstydzę się Ciebie tylko jedna osoba guzdrze się jak jakąś baba w tej szatni.

- Wiesz Julka nie chce nic mówić, ale jesteś tu jedną kobietom w szatni.

- Zibi zbieraj się jestem zmęczona. – mówiłam lekko zła.

- Okej, okej.

Usiadłam na ławce opierając głowę o szafkę. Nawet nie wiedząc kiedy zasnęłam. Obudziłam się w samochodzie.

- Czemu mnie nie obudziłeś poszłabym sama do auta.

- Słodko spałaś.- uśmiechnęłam się.

- Miły jesteś gdzie jesteśmy?

- Właśnie wjeżdżamy na parking naszego osiedla.

- O jak fajnie.

Wzięłam torby z samochodu i szybkim krokiem udałam się do domu. Nie biorąc prysznica położyłam się spać. Wstałam rano jak nowo narodzona. Był piątek weekendu początek.

Z uśmiechem na twarzy poszłam biegać. Po zrobieniu 3  kilometrów wróciłam ze świeżym pieczywem do domu ( tak pomimo dobrego humoru nie chciało mi się biegać ;-) ). Zrobiłam śniadanie. Wzięłam szybki prysznic i owinięta samym ręcznikiem poszłam do sypialni po jakieś rzeczy.  Gdy ja szukałam ubrań Zibi przeciągał się na łóżku.

- Hej kochanie, a może jednak wrócisz do łóżka i pozbędziesz się ręcznika?

- Hej kochanie hymm niech pomyślę miło by było, ale niestety za 40 minut mam trening przydałoby się coś zjeść i ubrać.

- A nie możesz się spóźnić na trening?

- Nie, nie mogę.

- Szkoda- zrobił smutną minę.

- No szkoda bo chętnie bym z tobą została.

- To zostań.

Wywróciłam oczami. Szybko się ubrałam i poszłam zjeść śniadanie. Do śniadania dołączył Zibi.

- Julka może pójdziemy wieczorem na kolację ?

- Nie chce nigdzie wychodzić.

- Czemu?

- Wole poleniuchować w domu.

- To może ja coś zrobię na kolację?

- Kochanie zapomniałeś o drobnym szczególe.

- Jakim?

- Mam wcześniej treningi nie pamiętasz?

- Może akurat dziś wam przestawi.

- Się okaże.

Po krótkiej rozmowie poszłam do łazienki nałożyłam lekki makijaż i na trening.  Byłam w szatni pierwsza co dziwne, no ale przebrałam się i ruszyłam na salę. Po chwili zaczęły schodzić się dziewczyny.  Po jakże ciężkim treningu zawołał nas do siebie trener.

- Dziewczyny wieczorem trening nie będzie o 16 tylko 17 musze wam przesunąć mam pewną sprawę do załatwienia.

- To do zobaczenia.

- Do zobaczenia.

Szybko się przebrałam i do domku. Weszłam zadowolona jak nigdy.

- Hej kochanie- powiedział Zibi.

- Cześć skarbie o której masz wieczorem trening?

- O 17.

- To wyobraź sobie, że ja też mam o 17.

- Naprawdę?

- Tak.

- To super przyjechać do ciebie i prosto po treningu pojedziemy czy do domu a potem na kolację?

- Myślę, że po treningu na kolację wezmę jakieś ubrania ze sobą i możemy pojechać co ty na to?

- Szczerze to myślałem, że po treningu więc mi to na rękę.

- Okej do ja idę coś zjeść a potem spać.

- Okej.

Jak powiedziałam tak zrobiłam. Wstałam o 15: 40 jakoś nie mogłam spać strasznie cieszyłam się na tą kolację naprawdę dawno nie wychodziliśmy niegdzie. Spakowałam do torby Kremowe spodnie, białą koszulkę z nadrukowanym wilkiem a do tego beżowy sweterek            i beżowe szpilki. Wzięłam parę rzeczy z kosmetyczki i strój. Wzięłam też torebkę, żeby jakoś wyglądać. Wyrobiłam się akurat na 16:30. Zibi dawno wstał i śmiał się, że tyle rzeczy pakuje jak na jakiś wyjazd.

- To pa kochanie- powiedziałam i pocałowałam ukochanego.

- Pa skarbie do zobaczenia wieczorkiem.

- Już nie mogę się doczekać.

- Ja też.

 Uśmiechnęłam się i poszłam na trening.

_________________________________________________________________________________

Przepraszam was jak jest jeszcze ktoś. Nie miałam motywacji, a ostatnie tygodnie były pod napiętą atmosferą wczoraj usiadłam i proszę. Miłego czytania ;-) Mam nadzieje, że się spodoba.